ပအိုဝ္ ့ အမ်ဳိးသား ဆင္းသက္လာပုံႏွင့္ အမ်ဳိးသားေန ့ ေပၚေပါက္လာပုံ

      ပအိုဝ္းအမၽိဳးသား ဆင္းသက္လာပံုႏွင့္ အမၽိဳးသားေန႔ ေပၚေပါက္လာပံု
     ဂါရဝႂသ

     ယေန႔(၂၀၁၀)ခုႏွစ္၊ေဖေဖၚဝါရီ(၂၇)ရက္စေနေန႔တြင္ကၽေရာက္ေသာတေပါင္းလႁပည့္ပအိုဝ္းအမၽိဳးသား
ေန႔ အခမ္းအနားကို ႂကြေရာက္လာႂကေသာတိုင္းရင္းသားညီအစ္ေမာင္ႏွမမၽားႏွင့္ဧည့္ပရိႆတ္အေပါင္းကို
လည္းေကာင္းလိက္လွဲစြာႂကိဳဆိုအပ္ပါေႂကာင္းေရွးၪီးစြာေႁပာႂကားလိုပါတယ္။
ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားတို႔မွာမိမိတို႔လူမၽိဳးဆင္းသက္လာေသာမိမိတို႔ဘိုးဘြားမၽိဳးႏြယ္ဆက္မၽား၏ေကၽးဇူးတရား
ကိုႁပန္လည္ေအာက္ေမ့သတိရသည့္စိတ္ဓါတ္မွ ထူးႁခားသည့္သမိုင္းအစၪ္အလာကို အေႂကာင္းႁပဳႁပီးတေပါင္းလႁပည့္ေန႔ ေရာက္တိုင္း“ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားေန႔”ကိုရိုးရာမပၽက္အစၪ္အဆက္ ကၽင္းပခဲ့တဲ့ သမိုင္းေႂကာင္းေလးကိုမိတ္ဆက္ေပးခၽင္ပါတယ္ ။

၁။ လူမၽိဳးဆင္းသက္လာမႈ ေခတ္ၪီးအစ
ပအိုဝ္းလူမၽိဳးတို႔သည္ မြန္ဂိုလြိဳက္ႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာသူမၽားႁဖစ္ႃပီး သံလြင္ မဲေခါင္ ယံစီႁမစ္မၽားမွတဆင့္
ယေန႔ႁမန္မာ၊ ကမ္ပူခၽား၊ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံမၽားႁဖစ္ေသာ ေဒသမၽားသို႔ ပၽံ႔ႏွံ႔ေနထိုင္လာႂကသည္။
သထံုေဒသသို႔ ေရာက္ရွိေနထိုင္ေသာ အုပ္စုမွာ ဘီစီ(၂၅၀ဝ)မတိုင္မွီကတည္းက ယင္းေဒသသို႔ အေစာဆံုး
ေရာက္ရွိေနထိုင္သူမၽားႁဖစ္ႃပီး ဘီစီ(၆၈၀)ခန္႔တြင္ သုဝဏၰဘုမၼိ(သထံု)မင္းေနႁပည္ေတာ္ကို တည္ေထာင္
လာခဲ့ႂကသည္။ မင္းဆက္(၁၅၈)ဆက္ရွိခဲ့သည့္အနက္ ေနာက္ဆံုးမင္းႁဖစ္ေသာ မနဴဟာမင္း မတိုင္မွီ မင္းသံုး
ဆက္မွစ၍ မြန္မိဖုရားေႁမွာက္ရာမွ မြန္ေသြးေႏွာေသာ မင္းမၽားႁဖစ္လာႂကသည္။

၂။ ရိုးရာ ဒ႑ာရီ ယံုႂကည္မႈ
ရိုးရာည အိပ္ယာဝင္ ဒ႑ာရီပံုႁပင္အႁဖစ္၊ ပအိုဝ္းလူမၽိဳးမၽားသည္၊ အဖဝိဇၨာ၊ အမိနဂါးတို႔မွ ဆင္းသက္ေပါက္
ဖြားလာသည္ဟု ယံုႂကည္ႂကသည္။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမၽားစြာက မြန္ဂိုးလီးယား ကုန္းေႁမႁမင့္အရပ္၌ ႂကာႁဖဴ၊
ႂကာနီ၊ ႂကာညို ပန္းအလွတို႔ႏွင့္ တင့္တယ္သာယာလွပေသာ ေရကန္ႄကီး တကန္ရွိ၍ နဂါးႁပည္မွ
နဂါးမင္းသမီးတို႔သည္၊ လူအသြင္ဖန္ဆင္းကာ ေပၽာ္ရႊင္ႂကည္ႏူးစြာႁဖင့္ လာေရာက္ေရ ကစားေလ့ရွိႂကသည္။
၄င္းတို႔ထဲမွ အေထြးဆံုးႁဖစ္သည့္ နဂါးမင္းသမီးေလးသည္ ၊ ဝိဇၨာ ေဇာ္ဂၽီ(ေခၚ)နတ္သားတပါးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခၽစ္
óကိက္မိႂကႃပီး ေပါင္းသင္း ေနထိုင္ ေနခဲ့ႂကသည္။ တေန႔၌ ဝိဇၨာနတ္သားမွ ေဆးႁမစ္ ေဆးၪမၽား ရွာထြက္စၪ္
နဂါးမင္းသမီးေလးမွာ လြတ္လပ္စြာအိပ္ေမာကၽရာမွ ဖန္ဆင္းထားေသာ လူ႔အသြင္တို႔ ေပၽာက္ႃပီး၊
နဂါးအသြင္သို႔ ႁပန္လည္ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ ယင္းအခၽိန္၌ ႁပန္ေရာက္လာေသာခၽစ္သ ူဝိဇၨာနတ္သား
ေတြ႔ရွိသြားေလရာ အံ့ႂသတုန္လပ္မိလွ်က္ ေရွာင္ခြာ ထြက္သြားေတာ့သည္။
ခၽစ္သူစြန္႔၍ ဝမ္းနည္းေႂကကြဲစြာ ခံစားရေသာ နဂါးမင္းသမီးေလးမွာ ခၽစ္သူႏွင့္ရခဲ့ေသာ ပËိသေႏျြမွ
ၪသံုးလံုးကို ၪထားခဲ့ႃပီး နဂါးႁပည္သို႔ ႁပန္သြားေတာ့သည္။ ယင္း ၪသံုးလံုးမွေန၍ ပထမဆံုး ၪ မွာ ပအိုဝ္းတို႔
“ ေစာဝ္ဗြာ” ဟုေခၚသည့္ ကရင္လူမၽိဳးတို႔ ေပါက္ ဖြားလာႃပီး၊ ဒုတိယ ၪ သည္ “ပအိုဝ္း” လူမၽိဳးႁဖစ္ကာ ၊
တတိယ ၪ မွ “ေစာဝ္တႏၽာ” ဟုေခၚသည့္ ကရင္နီလူမၽိဳးတို႔ ေပါက္ဖြားလာႂကသည္ဟုဆိုပါသည္။ ပအိုဝ္း၊
ကရင္နီႏွင့္ ကရင္လူမၽိဳးတို႔ မၽိဳးႏြယ္စုတခုတည္းမွ ဆင္းသက္ လာေသာ ညီေနာင္ရင္းႁခာမၽားႁဖစ္သည္ကို
ေနာင္လာ ေနာက္သားမၽား သိရွိေအာင့္ေမ့လွ်က္ ခၽစ္ခင္ညီညြတ္ ႂကေစရန္၊ ေရွး ဖိုးဖိုး၊ ဖြားဖြား တို႔၏
ခၽစ္ႂကည္ႏူးဖြယ္ ဒ႑ာရီေလးပင္ ႁဖစ္ပါသည္။

၃။ သုဝဏၰဘုမၼိ ႏိုင္ငံေတာ္ကၽဆံုးႁခင္း
မနဴဟာမင္းလက္ထက္တြင္ ပိဋကတ္သံုးပံုအေရး ပုဂံႁပည့္ရွင္အေနာ္ရထာမင္းေစာမွ စစ္ထိုးလာရာ တိုင္းသူ
ႁပည္သားမၽား စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ မခံရေလေအာင္ မနဴဟာမင္းအေလၽာ့ေပးအညံ့ခံလိုက္သႁဖင့္ ပအိုဝ္းတို႔၏
သုဝဏၰဘုမၼိႏိုင္ငံေတာ္ ပၽက္စီးဆံုးရံးခဲ့ရေလသည္။ ယၡဳ ပုဂံ ေညာင္ၪီးႁမိဳ႔နယ္ ႁမင္းကပါရြာရွိ မနဴဟာေစတီကို
မနဴဟာမင္းမွ “ေနာင္ဘဝတြင္ သူတပါး၏ ကíန္ဘဝမွ လြတ္ေႁမာက္ႃပီး စည္းစိမ္ခၽမ္းသာရ ပါလိုေႂကာင္း”
အဓိဌာန္ႁပဳဆုေတာင္း၍ တည္ထားခဲ့သည္ကို ယေန႔တိုင္ ဖူးႁမင္ႏိုင္ပါသည္။ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ေႂကာင့္
လည္းေကာင္း၊ တပါးကြၽန္ဘဝႁဖစ္မေနလို၍လည္းေကာင္း၊ ဇာတိႁမိဳ႔ရြာမၽားမွ စြန္႔ခြာလာသူမၽားသည္
ေမာ္ခၽီး၊ သံေတာင္၊ ေတာင္ႄကီး၊ ဟိုပံုး၊ လႊိဳင္လင္၊ မိုင္းကိုင္ ေဒသမၽားသို႔ေရာက္ရွိလာႃပီး သာသနာ
သကၠရာဇ္ ၁၆၀၆ ခုႏွစ္ ေကာဇာ သကၠရာဇ္ (၄၂၄) ခုႏွစ္တြင္ မင္းမၽိဳးမင္းႏြယ္ႁဖစ္ေသာ ခြန္ေမာင္ႏိုင္ႏွင့္
ခြန္သာတို႔မွ ၪီးေဆာင္၍ သထံုႁမိဳ႔ ေရႊစာရံေစတီေတာ္အနီးမွ ေရကိုးထမ္း၊ ေႁမကိုးထမ္းကို ယူေဆာင္လာႃပီး
ေလာင္းခၽ ဌာပနာ ႁပဳ၍ သထံုေလး (ေခၚ) ဆီဆိုင္ႁမိဳ႔ကို တည္ေထာင္ေနထိုင္လာခဲ့ ႂကပါသည္။
ယင္းသို႔ႁဖင့္ ႁပန္႔ႏွံ႔ေနထိုင္လာႂကေသာ ပအိုဝ္းလူမၽိဳးတို႔သည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ တပါးေသာလူမၽိဳးမၽား၏
ပေဒသရာဇ္စနစ္ အုပ္ခၽဳပ္မေအာက္၌ ေနလာႂကရသႁဖင့္ ဘာသာ၊ စာေပ၊ ယၪ္ေကၽးမ၊ စီးပြားေရး၊
ပညာေရးကၽဆင္းလာႃပီး ဇာတိဂုဏ္ ထိမ္းသိမ္းမေလၽာ့ရဲဆုတ္ယုတ္လာခဲ့ႂကသည္။ ဘာသာတရား၏
အရိပ္အာဝါသေႂကာင့္သာ သမိုင္းႏွင့္ယၪ္ေကၽးမအခၽိဳ႔ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပမည္။

၄။ အမၽိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ႏိးႂကားလာႁခင္း
ကိုလိုနီေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေတာင္ေပၚေဒသရွိ ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားတို႔သည္ ပေဒသရာဇ္
စနစ္၏ ဖိႏွိပ္မကို လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္ႁခင္းႁဖင့္လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္မၽားမွ ၪီးေဆာင္၍ ႁမိဳ႔တိုင္း
ရြာတိုင္းတြင္ “ငါးပါးသီလအဖြဲ႔” မၽားကိုဖြဲ႔၍ ပေဒသရာဇ္တို႔ ဖြင့္လွစ္ေသာ ေလာင္းကစား၊ ဘိန္းခန္း၊
အရက္ဆိုင္မၽားကိုသပိတ္ေမွာက္ဆန္႔ကၽင္ႂက၍ လည္းေကာင္း၊ အမၽိဳးသားေရးလပ္ရွားမမၽား စတင္လာ
ႂကႃပီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ဆီဆိုင္ေစာ္ဘြားႄကီး ခြန္ႂကည္မွႄကီးမွဴးၪီးေဆာင္၍ ငါးပါးသီလအဖြဲ႔မွ“ပအိုဝ္း
ေလြာင္းဗူး” ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႔သို႔ တက္လွမ္းဖြဲ႔စည္းကာႏိုင္ငံေရးလပ္ရွားမႁပဳခဲ့ႂကပါသည္။

၅။ ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားေန႔ေပၚေပါက္လာပံ ု
သုဝဏၰဘူမၼိသထံုႁပည္၏ ပအိုဝ္းမင္းဆက္မၽားအနက္မွ သူရိယစႏၵာမင္းသည္ မင္းကၽင့္တရား(၁၀)ပါးႏွင့္အညီ
တိုင္းႁပည္အား စီမံအုပ္ခၽဳပ္ခဲ့ႁခင္းေႂကာင့္ ၊ တိုင္းႁပည္အထူးသာယာဝေႁပာႃပီး ၊ ႁပည္သူႁပည္သားတို႔၏
ႂကည္ညိုေလးစားမကို ရရွိခဲ့သည္။ ယင္းကာလ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၁၁) ၊ (Bဃ ၅၉၈) ခုႏွစ္၊ ဗုဒျြရွင္ကိုယ္
ေတာ္(၈)ဝါေႁမာက္၌ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ºကြေရာက္လာႃပီး ခၽီးႁမွင့္ေပးေတာ္မူခဲ့ေသာ ဗုဒျြသာသနာေတာ္ႏွင့္
ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္မၽားႁဖင့္၊ သူရိယစႏၵာမင္း အမွဴးႁပဳ လွ်က္ ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားတို႔ တည္ထားခဲ့ႂကေသာ
သထံု “ေရႊစာရံ”ေစတီေတာ္ႁမတ္ႄကီး သည္ ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားတို႔၏ ေဖၽာက္ဖၽက္မရေသာ သမိုင္းမွတ္တိုင္
အေမြတရပ္အႁဖင့္ တည္ရွိေနခဲ့ပါသည္။ ယင္းဂုဏ္ေကၽးဇူးကို ေအာင္ေမ့ဂုဏ္ႁပဳလွ်က္ သုဝဏၰဘုမၼိႁပည့္ရွင္
သူရိယစႏၵာမင္း၏ေမြးေန႔ႁဖစ္ေသာ တေပါင္းလႁပည့္ေန႔ကို ပအိုဝ္းတမၽိဳးသားလံုး၏ ေန႔ထူးေန႔ႁမတ္ အႁဖစ္
ဘာသာေရးအခမ္းအနားမၽား ကၽင္းပခဲ့သည္မွာ ရာစုႏွစ္မၽားစြာကပင္ႁဖစ္သည္။

    ၄င္းေနာက္မွစ၍ ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားေန႔ကို ပအိုဝ္းအမၽိဳးသားမၽား စုေဝးေနထိုင္ရာ အရပ္တိုင္းတြင္ စည္ကား
သိုက္ႁမိဳက္စြာ ကၽင္းပလာခဲ့ႂကပါသည္။ ယင္းသို႔ကၽင္းပရာတြင္ ရာစုႏွစ္မၽားစြာကတည္းက ကၽင္းပလာခဲ့
ႂကေသာ မိဘဘိုးဘြားတို႔၏ အစၪ္အလာကို တန္ဖိုးထားေလးစားႁခင္းအားႁဖင့္ ကၽင္းပသည့္အႄကိမ္
အေရအတြက္ကို တည့္သြင္းသတ္မွတ္ႁခင္းမႁပဳပဲ ကၽင္းပႂကပါသည္။